W starożytności nie występowała tylko w
Baza ? dolna część, podstawa kolumny, pilastra lub filaru stosowana w porządkach architektonicznych. W starożytności nie występowała tylko w porządku doryckim, w którym trzon kolumny spoczywał bezpośrednio na stylobacie. Klasyczną bazę tworzy płyta otoczona wyprofilowanymi, kamiennymi wałkami zwanymi torusami, które były rozdzielone trochilusem (wklęską). Dolny torus był z reguły większy. Zazwyczaj baza leżała na niewielkiej kamiennej płycie ? plincie. Terminem baza określa się także inne kombinacje tych elementów.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Baza_(architektura)
Wykorzystywane w ten sposób pełnią charakter
Spotykane są także elewacje zdobione metodą sgraffito, w którym obraz nadaje powierzchni muru wygląd ściany boniowanej.
Boniowanie jest coraz częściej wykorzystywane przy wykończeniach elewacji. W odróżnieniu od techniki stosowanej w okresie średniowiecza, bonie używane są głównie na narożnikach budynków. Wykorzystywane w ten sposób pełnią charakter dekoracyjny. Wyróżnia się kilka rodzajów boniowania w dzisiejszym budownictwie:
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Boniowanie
Antaba lub hantaba (z niem
Antaba lub hantaba (z niem. die Handhabe ? rękojeść) ? stały lub ruchomy uchwyt z metalu umieszczany na skrzyni, kufrze, drzwiach, bramie.
Ruchomy uchwyt składa się z dwóch części. Antaba umieszczona na drzwiach lub bramach (furtach), najczęściej w postaci lwiej głowy z ruchomą obręczą, służyła często za kołatkę. Antaba występowała głównie w sztuce romańskiej i gotyckiej. Współcześnie używana jest jako element dekoracyjny. Stara polska nazwa antaby to dzierżak.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Antaba