Samochód na łasce mechanika - można inaczej?

ą burzliwą dyskusję wśród zwolenników i przeciwników napędów elektrycznych. Dyskusja ta, gdy dotyczy samochodów, jest bardzo emocjonalna. Pojazd elektryczny jest znacznie wygodniejszym środkiem komunikacji niż jakikolwiek i

Samochód na łasce mechanika - można inaczej?

Samochód elektryczny - nie wszystko jest super?

Zróżnicowane oczekiwania użytkowników, jak i trudność w ocenie sumarycznego wpływu na środowisko, wygodę i otoczenie, powodują burzliwą dyskusję wśród zwolenników i przeciwników napędów elektrycznych. Dyskusja ta, gdy dotyczy samochodów, jest bardzo emocjonalna.

Pojazd elektryczny jest znacznie wygodniejszym środkiem komunikacji niż jakikolwiek inny środek transportu - przeciwnicy twierdzą, że niczym się nie różni użytkowanie samochodu elektrycznego i spalinowego w warunkach miejskich. Zwolennicy twierdzą, że brak hałasu, wibracji, a także dużo większe możliwości manewrowe przy małych prędkościach (miejskich) są nieporównywalne z samochodem spalinowym.
Podróż pojazdem elektrycznym zapewnia większy komfort i bogatsze wrażenia podczas jazdy - przeciwnicy zwracają uwagę na to, że samochód elektryczny jest tak samo wyposażony jak spalinowy. Zwolennicy zauważają, że nawet przy tym samym wyposażeniu, cisza i brak wibracji zwiększają komfort. Dla przykładu, można swobodnie rozmawiać, słuchać muzyki.
Użycie elektryczności jest całkowicie ekologiczne: nie powiększa globalnego ocieplenia, nie powoduje emisji szkodliwych toksyn - fabryki i elektrownie zanieczyszczają środowisko, a są one niezbędne do działania samochodów elektrycznych. Ocena całkowitego wpływu na środowisko samochodów spalinowych i elektrycznych jest bardzo trudna i niejednoznaczna. Dla przykładu, kilometr przejechany samochodem elektrycznym w Niemczech i we Francji powoduje inną emisję CO2 (Ponieważ w Niemczech większość energii jest z paliw kopalnych, a we Francji z elektrowni atomowych).

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Pojazd_elektryczny


Jak działa pompa?

W każdym przypadku, by pompa mogła pracować, musi być zalana, co oznacza, że przestrzeń robocza pompy oraz rurociąg ssawny musi być wypełniony cieczą i odpowietrzony w momencie rozruchu pompy. Wyjątkiem od tego są pompy samozasysające. Także niektóre pompy wyporowe, charakteryzujące się wysoką szczelnością oraz umieszczone w układzie pompowym o niewielkiej wysokości ssania są w stanie rozpocząć pracę bez wcześniejszego zalania rurociągu ssawnego.

Pompy charakteryzują następujące parametry:

wydajność (Q) ? mierzona w objętości przepompowywanej cieczy na jednostkę czasu, w układzie SI wyrażona w metrach sześciennych na sekundę;
wysokość podnoszenia lub maksymalne ciśnienie (H) ? mierzone w metrach słupa wody lub w układzie SI w paskalach;
moc (N) ? obliczana jako iloczyn wysokości podnoszenia i wydajności.

Dobór pomp polega na wyborze pompy o parametrach odpowiednich do potrzeb. Pompa powinna tłoczyć objętość cieczy lub osadów odpowiednią do potrzeb (wydajność), gdyż to warunkuje jej efektywne wykorzystanie. Transportowane medium powinno być tłoczone pod stosownym ciśnieniem (wysokość podnoszenia), co zapewnia dostarczenie go do punktu odbioru pod oczekiwanym ciśnieniem. Stąd wniosek, że moc pompy musi być odpowiednio dobrana do pożądanej wydajności i wysokości podnoszenia. Każda pompa ma pewien przedział wydajności i wysokości podnoszenia, w którym może pracować. Jeśli pompuje wodę na maksymalną wysokość, to jej wydajność spadnie i na odwrót. Optymalna wydajność, wysokość podnoszenia i sprawność pomp zależą od rzeczywistych wymogów eksploatacyjnych wynikających ze specyfiki pompowanej cieczy.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Pompa


Kto wymyślił wycieraczkę?

Wycieraczka ? element wyposażenia samochodu albo innego pojazdu wyposażonego w przednią szybę (tramwaj, autobus, trolejbus, lokomotywa, pociąg, samolot, a także statek, prom, barka, koparka, ładowarka, kombajn albo ciągnik rolniczy), mający za zadanie ścieranie z niej deszczu, mżawki, gradu, śniegu i błota podczas jazdy.

Pierwsze projekty pojawiły się na początku XX wieku, w 1903 patent został przyznany Mary Anderson (wynalazczyni) oraz Irlandczykowi Jamesowi Henry'emu Apjohnowi, a także w 1911 kapitanowi Gladstone'owi Adamsowi.

Jedną z osób, którym przypisuje się ten wynalazek, był Polak, Józef Hofmann (1876?1957), którego pomysł wdrożony został do seryjnej produkcji w fabryce Forda.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wycieraczka