tłumacz bułgarskiego W trakcie treningu tłumacz uczy się
W początkowej fazie nauki pewne problemy powoduje fakt, iż tłumacz kabinowy nie słyszy tego, co mówi do mikrofonu, gdyż ma na uszach słuchawki. Oznacza to niemożność świadomej kontroli wypowiadanych komunikatów, co skutkuje powstawaniem błędów językowych i pojawianiem się wypełniaczy. W trakcie treningu tłumacz uczy się to kontrolować. Dodatkowymi czynnikami, które utrudniają tłumaczenie symultaniczne są: znaczna wada wymowy u mówcy, niespodziewane zmiany tematów wystąpień, wadliwy sprzęt i różnica w gramatyce między językiem wyjściowym a docelowym. Np. w języku niemieckim czasownik często znajduje się na końcu zdania, podczas gdy w języku polskim jest on na początku, co oznacza, że polski tłumacz albo musi zapamiętać całe zdanie i czekać na czasownik, albo domyśleć się go z kontekstu. Ponieważ praca w kabinie jest męcząca, tłumacze pracują w parach, zmieniając się zazwyczaj co pół godziny.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Tłumaczenia_ustne
edytuj kod, krótka definicja z Wikipedii
W wielu wypadkach jedynie miejsce akcentu decyduje o różnym znaczeniu dwóch wyrazów o jednakowej formie graficznej, np.:
"e" wymawiamy jak polskie "e" /?/
"?" wymawiamy jak polskie "i" /i/
"a" w wymowie jest podobna do polskiego "a" /a/
"?" najbardziej charakterystyczna samogłoska języka bułgarskiego. Nie ma odpowiednika w języku polskim. /??/
"o" wymawiamy jak polskie "o" /?/
"y" wymawiamy jak polskie "u" /u/
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Język_bułgarski
Na przykład dzieje się tak w
Ludzie niesłyszący także pracują jako tłumacze. Pracują ze słyszącymi, aby tłumaczyć dla osób, które nie znają języka migowego obowiązującego w danym kraju. Przetwarzają także informacje z jednej formy języka na drugą. Na przykład dzieje się tak w sytuacji, kiedy tłumacz przekłada język migowy osoby niesłyszącej na język odbierany przy pomocy dotyku przez osoby głuchoniewidome, uwzględniając w tym opisy wizualne.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Tłumaczenia_ustne